Woensdag 28-02-2018: Dubai International Airport

Dubai International Airport (DXB), is groot, heel groot. En onduidelijk, heel onduidelijk. Na me in het vliegtuig meermaals gebogen te hebben over de vraag waar de letter 'X' in de afkorting DXB vandaan komt, was het op de luchthaven zelf tijd om afscheid te nemen van de twee Leidenaren. Ondanks dat in het schrijven hiervoor wellicht de indruk heb gewekt werd, dat de helft van het duo vals speelde tijdens een computerspelletje, moet ik achteraf toegeven dat ik het jammer vind dat ze in de ruim dertien uur durende vlucht naar Sydney niet naast me zaten. In Dubai scheidde namelijk onze wegen. Terwijl ik dit type, hoop ik dat ze ergens in Bangkok in een obscuur barretje aan het bier zitten, precies zoals ze van plan waren.

Maar pas nadat de twee met een ferme handdruk een andere kant op waren gelopen, werd duidelijk hoe onduidelijk de luchthaven van Dubai is. DXB is namelijk, zo wordt met trots vertelt in alle flyers over de luchthaven, een stil vliegveld. Op papier dan. Want ondanks dat dus er geen mededelingen worden omgeroepen, is het vliegveld gevuld met enthousiast schreeuwende Aziaten die zonder schaamte hun laatst beschikbare kofferruimte vullen met een hoeveel tax-free producten die bij lange na niet in die koffer passen. Om nog maar te zwijgen over het 'handige' bord met alle vertrekkende vluchten, dat om de paar seconden verandert, waardoor het een immens karwei is om er achter te komen vanaf welke gate jouw vlucht vertrekt. Op momenten als deze prijs je gelukkig met het feit dat je bent geboren na de uitvinding van de informatiebalie.

De luchthaven is zo groot dat er een heuse metro binnen de terminal zelf rijdt om alle passagiers naar hun gate te kunnen brengen. Het fijne hieraan is dat het een hoop tijd scheelt. Het minder handige is dat er vanaf het moment dat je de douane door bent, er nergens meer een bord is dat aangeeft waar je vlucht ook al weer vertrekt. In principe geen probleem, ware het niet dat het in Dubai klaarblijkelijk de gewoonte is om vluchten meermaals te laten wisselen van gate. Eenmaal bij de gate aangekomen stond gelukkig mijn vluchtnummer (EK 412) op het bord, helaas wel met Christchurch als bestemming, in plaats van Sydney. Hoewel Nieuw-Zeeland vast een schitterende land is, was het toch echt Sydney waar mijn familie op mij zou wachten. De twijfel sloeg toe. Gelukkig stond ook bij de gate zelf een informatiebalie, met een jongeman die zijn uiterste best deed om mij gerust te stellen dat ik de goede vlucht had. Met hem ging ik de onderstaande conversatie aan.

''I need to go to Sydney, is this the correct gate?''

- ''Yes'', luide het luchtige antwoord.

''But it says EK 412 to Christchurch.''

- ''Yes.''

''I need to go to Sydney, not to Christchurch.''

- ''Ah, yes.''

''But the flight to Sydney as displayed on the screen has a different flight number''

- ''Yes''

''So it doesn't matter that those numbers aren't the same?''

- ''No sir, they are the same.''

''No, they are not the same.''

- Lichtelijk geïrriteerd: ''Yes, but it's the same flight.''

''Okay'', antwoordde ik uiteindelijk, verwarder dan voorafgaand aan het gesprek. Het enige dat ik kon doen was hopen dat de alleraardigste meneer voor me gelijk had. Het bleek zo te zijn: ik stapte in het vliegtuig naar Sydney.